Instrukcja napełniania kartridża Lexmark 10N0026 i 10N0227
Metoda 1 (bez odrywania daszka)
Zalety: nie trzeba rozbieraĆ kartridża - nie istnieje problem poprawnego styku między kartridżem a drukarką.
Wady: nie widaĆ poziomu tuszu w poszczególnych przegrodach - możliwośĆ przelania i przebarwienia kolorów.
1. W daszku należy wykonaĆ otworki w miarę dokładnie w miejscach zaznaczonych na zdjęciu
2. Otworki wykonujemy wwiercając igłę w plastik daszka. Wbrew pozorom czynnośĆ ta nie sprawia trudności (Zdj. 1). Otworki te znajdują się bezpośrednio nad otworami wlewowymi tuszu wewnątrz kartridża.
2. Ze strzykawek ściągamy zatyczki i zakładamy igły. Następnie wbijamy we wcześniej przygotowane otworki (rozkład kolorów zdj. 2) na głębokośĆ maks. 3/4 ich długości. Nie wolno wbijaĆ głębiej, gdyż można przebiĆ sitko zakrywające kanalik doprowadzający tusz do dysz. Wstrzykujemy maks. 3 ml tuszu każdego koloru. Ponieważ kolory nie zużywają się jednakowo, najlepiej dolewaĆ tylko brakujący tusz np. żółty (Zdj. 3).
3. Następnie napełniony kartridż, jeśli jest taka potrzeba oczyszczamy zwilżoną szmatką (chustką higieniczną) w okolicy dysz i styków elektrycznych, instalujemy w drukarce i wykonujemy czyszczenie dysz oraz kalibrację. Ewentualne przebarwienia ustępują po wydrukowaniu kilku stron.
Metoda 2 (z oderwaniem daszka)
Zalety: widaĆ poziom tuszu w poszczególnych przegrodach - możliwośĆ precyzyjnego dolania tuszu.
Wady: problemy z dokładnym przyklejeniem daszka - możliwośĆ niedokładnego styku między kartridżem a drukarką (objawiająca się przerwami w wydruku).
1. Używając noża należy podważyĆ i oderwaĆ daszek od reszty kartridża (Zdj. 1). Żeby uniknąĆ kłopotów z właściwym przymocowaniem daszka po napełnieniu, powinniśmy przyłożyĆ nóż do rogu kartridża i przesuwaĆ go dookoła blisko krawędzi. Dzięki temu nie odetniemy plastikowych "kołeczków", które wystają z daszka kartridża i wchodzą w otwory wlewowe.
2. W środku są trzy komory wypełnione gąbkami. W nich po dokładnym przyjrzeniu się widzimy ślady po wlewanym fabrycznie tuszu (rozkład kolorów na zdjęciu 2).
3. Ze strzykawek ściągamy zatyczki i nakładamy igły. Wbijamy igły na głębokośĆ maksymalnie 2/3 ich długości. Nie wolno wbijaĆ głębiej, gdyż można przebiĆ sitko zakrywające kanalik doprowadzający tusz do dysz. Wstrzykujemy maksymalnie po 3 ml każego tuszu - nie wolno pomyliĆ kolorów. Pomagamy sobie tłoczkiem. UWAGA: nie sugerowaĆ się tym, że po napełnieniu tuszem nie widaĆ go u góry gąbki. Fabrycznie tusz zalega w dolnej części gąbki. Ponieważ kolory nie zużywają się jednakowo najlepiej jednorazowo dolewaĆ po 3 ml tylko brakującego koloru (np. żółtego - Zdj. 3).
4. Test, którego koloru brakuje wykonuje się przy pomocy programu sterującego drukarki "czyszczenie dysz" - brak lub niepełny pasek koloru podpowiada, którego trzeba dolaĆ. Po sprawnym napełnieniu i przyłożeniu bibuły do dysz powinien odbiĆ się obraz trzech wyra¼nych kolorowych plamek. Brak danego koloru plamki świadczy o tym, że ta częśĆ dysz jest zaschnięta lub tusz jeszcze nie dotarł do dysz.
5. W takim przypadku należy dmuchnąĆ w jeden z dwóch otworów danej przegrody (drugi należy zatkaĆ palcem) - tusz przemieści się do dysz. Można też użyĆ gruszki dla niemowląt lub strzykawki z odpowiednio spreparowaną uszczelką na końcu lub też użyĆ specjalnego adaptera, który nakłada się na głowicę i odsysa tusz przez dysze. Ewentualne przebarwienia ustępują po wydrukowaniu kilku stron.
6. Po uzupełnieniu tuszu przyklejamy daszek do reszty kartridża przy pomocy dołączonej taśmy samoprzylepnej (Zdj. 4) lub klejem, ale drugi sposób sprawia niepotrzebny problem przy kolejnym napełnieniu.
7. Po pomyślnym napełnieniu jeśli zachodzi taka potrzeba dokładnie oczyszczamy zwilżoną szmatką (chustką higieniczną) okolice dysz i styki elektryczne, instalujemy kartridż w drukarce i wykonujemy czyszczenie dysz oraz kalibrację. Ewentualne przebarwienia ustępują po wydrukowaniu kilku stron. Przy następnym napełnieniu wystarczy tylko odkleiĆ taśmę.